Boys Next Door by Kaori Yuki

Amatsu Mikaboshi

Jest to krótka manga zaledwie jedno tomowa. Kreska jest przepiękna i charakterystyczna dla prac Kaori Yuki. Manga opowiada nam historie dwóch przedstawicieli płci męskiej, których losy się krzyżują.

Pierwszym z delikwętów jest Adrian. Adrian jest nauczycielem w szkole podstawowej, wygląda na spokojnego i opanowanego człowieka, życzliwego, lubianego przez sąsiadów. Jednak pozory mylą. Wieczorami Adrian zamienia się w bezwzględnego mordercę, który poluje na męskie prostututki, pozbawiając ich życia ze szczególnym okrucieństwem, zawsze zawiązując im oczy. Cóż nie można powiedzieć aby Adrian był zdrowy psychicznie, ale też myślę, że nie można go oceniać jako złej osoby. <spoilery>Dzieciństwo miał cięzkie, mieszkał tylko i wyłącznie z matką, która nie opiekowała się nim dobrze. Karmiła jedynie chłopca, tak by nie umarł z głodu nie poświęcała mu większej uwagi, nigdy na niego nie patrzyła. Nigdy. Adrian zawsze robił co mógł by zwrócić na siebie uwagę matki, ale ta zachowywała się jakby go nie było, nawet odzywał się do niego tylko w tedy gdy było to konieczne. Ponadto przez dom jego matki praktycznie co wieczór przewijał się inny mężczyzna, matka brała od nich pieniądze za każdą ich noc spedzoną w jej domu. Adrian był wtedy zbyt mały by to zrozumieć, ale czuł, że dzieje się coś złego. Pewnego dnia ku wielkiemu zaskoczeniu chłopca matka zabiera go do wesołego miasteczka. Adrian spotyka tam dziwnego klauna, zaabsorbowany osobliwą postacią nie zauważa oddalenia się matki. Wreszcie zdaje sobie sprawę, że się zgubił, matka zniknęła. Zostawiła go w wesołym miasteczku. Po kilku dniach szwędania się po ulicach Adrianowi udaje sie odnaleźć drogę do domu. Jednak już przy samych drzwiach słyszy odgłosy kłótni. Zakrada się do domu po cichu i z ukrycia patrzy na scenę rozgrywającą się w pokoju. Matka kłóci się z jakims mężczyzną, zapewne jednym ze swoich kochanków. W ferworze kłótni wykrzykuje mężczyźnie w twarz, że jako młoda dziewczyna została zgwałcona przez klauna z wesołego miasteczka (dlatego nigdy nie patrzyła na Adriana, nie rozmawiał z nim i w końcu go zostawiła w wesołym miasteczku - był dzieckiem mężczyzny który ją zgwałcił) oraz przyznaje mu sie do tego, że jest prostytuką, że on nie był nigdy jedynym mężczyzną w jej życiu, a jedynie jej zabawką, kimś kogo wykorzystywała. Mężczyzna też chyba z główką w porządku nie miał, chwycił za nóż i ze złości zadźgał kobitę po czym uciekł szybciutko z miejsca zbrodni. Tego wszystkiego świadkiem był Adrian, po ucieczce faceta wyszedł ze swej kryjówki. Jego matka jeszcze ostatnim tchnieniem błagała chłopca o pomoc, po raz pierwszy w jego życiu patrzyłam mu w oczy i prosiła go o pomoc. Adrian wyciągnął z niej nóż po czym pełen goryczy i żalu, zły na nią, że go zostawiła zwyczajnie ją dobił. Jednak martwe ciało matki nadal się w niego wpatrywało. Adrian nie mógł tego znieść, przez tyle lat na niego nawet raz nie spojrzała, a teraz patrzy się i patrzy... i po raz pierwszy w swojej karierze zawiązał swojej ofiarze oczy.
Po kilku dniach chłopca w domu wraz z ciałem matki odnalazła policja, stwierdzono u dziecka szok, odciski palców Adriana na nożu uzasadniono tym, że chłopiec zapewne chciał mamie pomóc, a zawiązane oczy zapewne wynikał z jego strachu. Adrian dorastał w domu dziecka i postanowił zostać nauczycielem aby móc mieć kontak z dziećmi i uchronić ich w pewien sposób przed losem który go spotkał, chciał z nich uczynić lepszych ludzi. Niestety traumatyczne dzieciństwo odbiło sie na nim ze straszliwą siłą. W mieście stała się modna prostytucja wśród młodych chłopców, a ich widok na ulicach przypominał Adrianowi o matce. Nie trzeba było długo czekać na konsekwencje, Adrian nocą zmieniał się w psychopatycznego mordercę, który zabijał męskie prostytutki. <koniec spoilerów>

Drugim bohaterem jest Lawrence, czternastoletni chłopak, który jest właśnie taką męską prostytutką. Jego historia jest znacznie prostsza niż Adriana. Własciwie jego przeszłość nie jest jasna, lecz jak się stopniowo dowiadujemy do pracy w agencji zmusza chłopaka jego własny brat. Pojawia się sugestia, że Lawrence mieszkał niedyś z rodzicami jednak uciekł z domu by odnaleźć brata. Niestety nie przypuszczał, że spotka go coś takiego gdy go wreszcie odnajdzie.

Pewnego wieczoru, gdy Lawrence wracał z zakupów stał sie światkiem morderstwa popełnionego przez Adriana. Adrianowi udaje sie uciec z miejsca zbrodni jednak chłopak dobrze widział jego twarz, a dodatkowo znalazł przy zwłokach rzecz należącą do Adriana. Obrożę którą Adrian kupił dla swojego zwierzaka - Wolfy'ego - z wypisanym adresem i numerem telefonu. Jednak Lawrence nie udaje się ze znaleźiskiem na policję. Odwiedza Adriana i proponuje mu układ. Jeśli Adrian pomoże mu wyrwać się z agencji wtedy odda mu obrożę i zapomni o tym co widział jeśli zaś nie uda się ze znaleziskiem prosto na policję.
Adrian oczywiście wpada w panikę i planuje zabić chłopca. Jednak Lawrence bardzo się różni od jego dotychczasowych ofiar...

To jest bardzo ciężka manga. Naprawdę, bardzo, bardzo ciężka. Należy do gatunu yaoi ale nie należy podchodzić do tego tytułu jak do typowej pozycji yaoi. Związek Adriana i Lawnence jest dość specyficzny, wszystko tu opiera się na psychologi i wnikaniu w psychikę bohaterów. Pani Yuki ma wyjądkowy talent jeśli chodzi o ukzywanie przyczyn takiego a nie innego działania swoich postaci. Najgorsze z tego wszystkiego jest zakończenie, którego częśc poznajemy już na samym początku mangi. Jednak decydująca scena jest w pewien sposób wstrząsająca, przynajmniej dla mnie. Manga zrobiła na mnie naprawdę duże wrażenie jednak niezmienia to faktu że po jej przeczytańu przez godzinę bolała mnie głowa. Byłam totalnie skołowana. I wtym miejscu nie mogę napisać że wszystkim polecam. Polecam tym odpornym na wstrząsy, bo jest to naprawdę ciężkie do przełknięcia.